Zachęcając do praktykowania nabożeństwa pierwszych sobót miesiąca, którego jednym z warunków jest rozważanie tajemnic różańcowych, w pierwszą sobotę stycznia publikujemy trzeci fragment tłumaczenia tekstu o. K. Marmiona OSB pt. „Tajemnice różańca”:

TAJEMNICE RADOSNE

4. Ofiarowanie Jezusa w Świątyni

W dniu Ofiarowania oddano Bogu nieskończenie większą chwałę niż we wszystkich ofiarach i całopaleniach Starego Testamentu razem wziętych. Tego dnia ofiarowano Mu Jego własnego Syna, Jezusa, składającego Ojcu nieskończony hołd uwielbienia, dziękczynienia, odkupienia i przebłagania.

Zaiste jest to dar godny Boga.

Ofiarę tę, tak przyjemną Bogu, otrzymuje On z rąk Panny pełnej łaski. Napełniona mądrością Ducha Świętego, doskonale rozumie Ona wartość ofiary, jaką składa właśnie Bogu; Duch Święty wprowadza swym natchnieniem zgodność między Jej duszą a wewnętrznym usposobieniem serca Jej Boskiego Syna.

Podobnie jak Maryja w imieniu całej ludzkości wyraziła zgodę, gdy anioł zwiastował Jej tajemnicę Wcielenia, tak tego dnia w imieniu całej rasy ludzkiej ofiaruje Ona Jezusa Ojcu. Wie bowiem, że Jej Syn jest Królem Chwały, nowym światłem wschodzącym przed świtem, Panem życia i śmierci.

5. Odnalezienie Jezusa w Świątyni

Cóż jest, żeście mię szukali? Nie wiedzieliście, iż w tych rzeczach, które są Ojca mego, potrzeba żebym był? Oto jak odpowiedział Jezus Matce, gdy po trzydniowym poszukiwaniu radowała się z odnalezienia Go w Świątyni.

To pierwsze słowa pochodzące z ust Słowa Wcielonego, jakie podaje Ewangelia.

Jezus streszcza w nich całą Swą osobę, całe życie, całą misję. Ukazują one Jego Boże synostwo; świadczą o Jego nadprzyrodzonym posłannictwie. Całe życie Chrystusa będzie jedynie oświecającym i wspaniałym wyjaśnieniem znaczenia tych słów.

Św. Łukasz dalej mówi nam, że Maryja „nie zrozumiała słowa, które im mówił”. Ale nawet jeśli Maryja nie pojęła pełnego znaczenia tych słów, nie wątpiła, że Jezus jest Synem Bożym. Dlatego właśnie milcząc, poddała się owej Woli Bożej, która domagała się takiej ofiary Jej miłości.

Maryja wszystkie te słowa zachowała w sercu swem. Zachowała je w sercu, bo znajdowało się tam tabernakulum, w którym adorowała tajemnicę ukrytą w słowach Syna, czekając, aż dostąpi pełnego światła zrozumienia.