Obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy od dawna był czczony na Krecie. Trafił do Rzymu pod koniec XV wieku, kiedy to pewien kupiec nabywszy Jej ikonę na wyspie, wysłał ją do wiecznego miasta. Jednakże podczas tej podróży rozszalała się straszliwa burza, która zagrażała życiu znajdujących się na pokładzie. Pasażerowie i załoga szukając pomocy w modlitwie do Matki Bożej zostali ocaleni.
27 marca 1499 portret Matki Bożej Nieustającej Pomocy był triumfalnie niesiony po ulicach Rzymu. Obraz był przechowywany w kościele św. Mateusza i był znany pod nazwą „Madonny od św. Mateusza”. Podczas kolejnych trzech wieków pielgrzymi masowo przybywali do tego kościoła, uzyskując tam wielkie łaski.
Podczas zamieszek rewolucji francuskiej (1789 – 1793) oddziały francuskie, które okupywały Rzym zrujnowały kościół św. Mateusza. Jednakże jednemu z braci zakonnych udało się potajemnie wynieść cudowny obraz i ukryć go tak dobrze, że podczas sześćdziesięciu lat nikt nie wiedział, co się z nim stało. W roku 1863 papież Pius IX powierzył go redemptorystom, a 26 kwietnia 1866 r. uroczyście wprowadzono obraz do kultu publicznego, w należącym do nich kościele św. Alfonsa w Rzymie, wzniesionym ma miejscu dawnego kościoła św. Mateusza. Odtąd nabożeństwo do Matki Bożej Nieustającej Pomocy na nowo przeżywa swój rozkwit.
Ikona przedstawia Najświętsza Maryję Pannę pod wezwaniem „ Matki Bożej”, trzymającą w ramionach Dzieciątko Jezus, które wpatruje się w swoją przyszłą mękę. Trwoga, którą odczuwa, manifestuje się utratą jednego z sandałów. Jednakże ikona pokazuje również triumf Chrystusa nad grzechem i śmiercią symbolizowany przez złote tło ( znak chwały Zmartwychwstania) i sposób, w jaki aniołowie trzymają narzędzia – czyli jak trofea zebrane na Kalwarii w Wielkanocny poranek. Dzieciątko Jezus chwyta dłoń swojej świętej Matki szukając u Niej pocieszenia, gdyż widzi instrumenty swojej męki. W ikonografii Maryja jest przedstawiana jako Hodighitria, czyli wskazująca drogę i prowadząca do Zbawiciela. Ona jest również naszą Wspomożycielką, która wstawia się za nami u Swojego Syna. Gwiazda namalowana na centralnej części spadającego na czoło welonu Maryi podkreśla Jej rolę w planie zbawienia jako Matki Bożej i naszej Matki.
Z wyrazu twarzy Maryi odczytamy, iż Ona zna cierpienie, jednakże niesie swą pomoc ze spokojem i czułością, zachęcając nas do posłuszeństwa Woli Bożej, nawet kiedy znajdziemy w niej cierpienie i krzyż, oraz ofiarowania naszego życia w służbie Bogu i bliźniemu, tak jak Jej Syn i Ona sama dali nam tego przykład.
https://fsspx.news/fr/news-events/news/notre-dame-du-perpétuel-secours-48820
