„Człowieczeństwo Chrystusa, jako że jest zjednoczone z Bogiem, szczęście stworzone, jako że jest rozkoszowaniem się Bogiem, Najświętsza Maryja Panna, jako że jest Matką Boga mają jakowąś nieskończoną godność płynącą z dobra nieskończonego, tj. Boga. I pod tym względem nic nie może powstać lepszego od Nich, podobnie jak nie może być nic lepszego nad Boga” (Summa Theologiæ, I, q.25,a.6,ad.4).

Właśnie w tych mocnych słowach święty Tomasz z Akwinu daje nam wyraz wdzięczności za wspaniałość łaski Boskiego Macierzyństwa. W cytowanym ustępie z „Sumy teologicznej” zadaje pytanie: Czy Bóg może czynić lepiej to, co czyni? I odpowiada: Tak, może, ponieważ Boża moc jest nieskończona.

Wyjątek stanowią jednak trzy elementy stworzenia: człowieczeństwo Jezusa Chrystusa, wizja uszczęśliwiająca świętych w niebie oraz Najświętsza Maryja Panna.

Nauczanie papieży głosi to samo: „Bez wątpienia godność Matki Bożej jest tak wysoka, że nic większego stworzyć nie podobna” (Leon XIII, Quamquam pluries).

I znowu: „(…) dostojna Matka Boga «jednym i tym samym aktem Bożej woli», złączona odwiecznie w tajemniczy sposób z Jezusem Chrystusem (…)” (Pius XII, Munificentissimus Deus).

Mamy także następujące słowa tego samego papieża: „Nie ma więc wątpliwości, że Najświętsza Maryja Panna góruje swą godnością nad wszystkimi stworzeniami i po Synu swoim dzierży prym nad wszystkim” (Ad caeli reginam).

Przyczyny odkrywające podstawę tego cudownego wywyższenia

Boskie Macierzyństwo jest bezpośrednio przeznaczone dla Wcielenia, z którego wypływają wszystkie łaski, charyzmaty i posługi.

Stając się człowiekiem, Bóg nie tylko przyjął ludzką naturę, lecz także ludzkie macierzyństwo. Dał mu nadprzyrodzoną i Boską istotę, dzięki łasce, którą tchnął w uczucia Maryi, by podnieść je ku Sobie i Temu, który stanie się Jej Synem.

Ta łaska działająca w Maryi pozwala Jej zjednoczyć całą swoją istotę z „owocem swojego żywota”, a to czyni Ją matką i „współtowarzyszką” misji jej Syna.

Stąd też łaska właściwa Boskiemu Macierzyństwu zawiera się w relacji między Maryją a Osobą Słowa, relacji, która jest wpisana w jej istotę i której towarzyszą wiedza i miłość. Służy ona Maryi, w pewnym sensie, jako prawo wstępu do [nadprzyrodzonego] porządku Osób Boskich.

Maryja Panna jest nierozerwalnie związana z Wcieleniem

Spośród wszystkich istot stworzonych Maryja jest zatem jedynym, co stworzone, po człowieczeństwie Chrystusa, chociaż wraz z nim, przez co uzyskuje dostęp do Boskości jako takiej. Ta sama łaska, która wyniosła człowieczeństwo Chrystusa do unii hipostatycznej, podnosi Maryję do godności Boskiego Macierzyństwa. Oba te zaszczyty pochodzą z tego samego daru.

W całej stworzonej rzeczywistości ludzka natura Chrystusa i macierzyństwo Maryi są jako jedyne z samej swej natury i w sposób bezpośredni przeznaczone dla unii hipostatycznej i stanowią podstawę ich właściwej relacji z Bogiem.

Jak powiedział święty Anzelm: “Przystało, aby promieniała czystością, ponad którą

jedynie Bożą tylko przypuścić jeszcze można. Dziewica Ona, której Bóg Ojciec zawierzyć miał Jedynego Swego, Tego, którego zrodził z serca Swego jako Sobie równego i którego kochać miała jako Jego samego, zawierzyć miał Jedynego Swego w sposób tak cudowny, że jako Człowiek stał się wspólnym i jedynym Synem Boga i Maryi; Dziewica, którą Syn wybrać miał za Matkę Swoją; Dziewica, w której łonie Duch Święty chciał dokonać Poczęcia i Narodzin Tego, w którym Sam czerpie przedwieczne z Ojca i Syna pochodzenie Swoje” (De conceptu virginali).

Fsspx.news