Cześć Niepokalanej!

Drodzy Rycerze!

W dniu 25 marca, w święto Zwiastowania NMP, będziemy obchodzili 25 rocznicę śmierci założyciela Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X, śp. abpa Marcela Lefebvre’a (1991 – 25 III – 2016). Jest to bardzo ważna dla nas rocznica z różnych powodów. Wskażę teraz tylko na jeden z nich. Otóż nie byłoby Rycerstwa Niepokalanej Tr. Ob. gdyby nie było Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X, a tego Bractwa by nie było, gdyby nie osoba śp. abpa Lefebvre’a. Jak wszyscy wiemy, MI św. Maksymiliana Kolbe reaktywował ks. Karol Stehlin, kapłan Bractwa wyświęcony przez śp. abpa Lefebvre’a. By zaznaczyć nasze pragnienie bycia MI dokładnie według wzoru pozostawionego przez św. Maksymiliana (a tym samym naszą odmienność od MI soborowego ducha), ks. Stehlin dodał do nazwy MI jeszcze dwa słowa: „Tradycyjnej Obserwancji”. W ten sposób między osobą śp. abpa Lefebvre’a a MI Tr. Ob. jest ścisły i bliski duchowy związek. Z okazji 25 rocznicy śmierci śp. abpa Lefebvre’a ślę Wam poniżej fragment jego pism¹ poświęconych Najświętszej Maryi Panie.

W Niepokalanej,

Wasz współrycerz

Najświętsza Maryja Panna

Św. Tomasz wspomina wielkie przywileje Dziewicy Maryi, kiedy mówi o przyjściu Słowa na ten świat przez Jego wcielenie (ST III, q. 27-30). Maryja zajmuje takie miejsce w realizacji dzieła zbawienia rodzaju ludzkiego przez Słowo Wcielone, że zasługuje na wspomnienie w bardzo szczególny sposób. Jeśli Maryja przez swe fiat w osób cudowny stała się Matką Boga, Matką Zbawiciela, stała się przez ten sam fakt Matką Jego Ciała Mistycznego, to jest wszystkich tych, którzy żyją życiem Jezusa tu na ziemi i będą nim żyć w wieczności. Stała się Królową aniołów i straszliwym wrogiem piekła. Przez chrzest staliśmy się Jej dziećmi i karmimy się Jej Synem w Eucharystii. Jest Ona naszą prawdziwą duchową Matką. To Boże macierzyństwo dało Jej nadzwyczajne przywileje, przede wszystkim zaś Jej niepokalane poczęcie i pełnię łaski od samego momentu poczęcia. Jest Ona jedyną istotą ludzką wyłączoną od skutków grzechu pierworodnego. Inny nadzwyczajny przywilej to fakt, iż jest Ona Matką Pana Jezusa i pozostała przy tym Dziewicą przed, podczas i po Jego narodzeniu. Dla Boga nie ma nic niemożliwego, jak powiedział do Niej archanioł Gabriel. Dzieciątko Jezus opuściło łono Dziewicy ianuis clausis, nie niszcząc Jej dziewictwa. Maryja nie cierpiała bólów macierzyństwa. Jak wiele błędów na ten temat znaleźć możemy we współczesnych katechizmach! Była więc Ona wolna od najmniejszego nawet grzechu i jakiejkolwiek słabości, gdyż są one konsekwencjami grzechu pierworodnego. Na koniec Jej ciało, nie będąc podatne na rozkład, zostało wzięte do nieba. Jest to przywilej Jej chwalebnego wniebowzięcia. Maryja jest odtąd Królową nieba i ziemi. Jest również, dzięki Bożemu macierzyństwu, Pośredniczką wszelkich łask, które są nam udzielane. Jej duchowe macierzyństwo jest powszechne. Jeśli Pan Jezus jest Głową Ciała Mistycznego, Maryja jest Jego szyją, jak mówią Ojcowie Kościoła. Jako Matka Wiecznego Kapłana, jest też Maryja w sposób szczególny Matką tych, którzy uczestniczą w kapłaństwie Zbawiciela. Oby Dziewica Maryja raczyła uformować w nas kapłanów na obraz Jej Boskiego Syna! Oby nabożeństwo do Niej obchodzone było w każdym domu i kaplicy Bractwa, i w sercach wszystkich jego członków! Maryja zachowa nas w katolickiej wierze. Ona nie jest liberalna, modernistyczna ani ekumeniczna. Jest odporna na wszelkie błędy, a zwłaszcza na herezje i apostazje.

¹ abp M. Lefebvre, Podróż duchowa, Te Deum Warszawa 2005, s. 66-67.