Trudno jest pojąć prawdziwą wielkość Maryi. Człowiek ma często tendencję do uproszczonego postrzegania Jej, w Jej uroku jako Matkę Dzieciątka Jezus. A jednak ta Dziewica, tak piękna, tak pokorna, jest bardziej bezmierna niż cały wszechświat.

Aby choć trochę zrozumieć, czym jest bezmiar Maryi, rozważmy bezmiar Boga. On jest poza czasem, a jednak stworzył czas. On nie ma początku i nie ma końca, ale stworzył świat z początkiem i końcem. On jest Ojcem rodzącym życie, On jest Słowem stworzonym i wcielonym, On jest Miłością, stwarzającą łaskę, aby móc udzielać się swemu stworzeniu i odzwierciedlać w nim swój bezmiar.

Św. Bonawentura widzi w Maryi trzy rodzaje bezmiaru, które są obrazem tego bezmiaru Boga:

Pierwszym jest bezmiar błogosławionego łona, które zawierało Tego, który jest ogromny i nieskończony, i którego ani niebiosa, ani cały wszechświat nie są w stanie objąć.

Rzeczywiście, jeśli wielki Bóg zechciał zamieszkać w Maryi, w Jej łonie, i zamknąć się na dziewięć miesięcy, to dlatego, że stworzył Ją wielką w swoich oczach. Bóg dostosował Maryję do swojej Istoty.

Ta wielkość Maryi jest widoczna w Jej Niepokalanym Poczęciu. Chociaż została stworzona w czasie, to jednak została poczęta poza czasem, jeszcze przed jego początkiem. To właśnie ze względu na Wcielenie wielkiego Boga, Maryja musiała od początku odzwierciedlać ten bezmiar.

Była w stanie pomieścić Boga, więc teraz może pomieścić nas wszystkich w swoim czystym duchowym łonie.

Św. Bonawentura kontempluje drugi bezmiar

Jej ducha i Jej Serca; bo jeśli Twoje święte łono jest ogromne, to o ileż bardziej Twoje dziewicze Serce!

Rzeczywiście, jeśli Bóg, bezmierny Duch, postanowił przyjąć ciało swego stworzenia, aby stać się człowiekiem, to konieczne było, aby ta Oblubienica była równie wielka sercem i duchem, aby mimo nierozumienia Go całkowicie, Go pomieścić.

Tak więc w Maryi inteligencja i wola zostały stworzone jako niezmierne, aby mogły promieniować i odzwierciedlać Boską wielkość. Ten jedyny w swoim rodzaju Duch, który odwiecznie zrodził Słowo, kontynuuje swój odwieczny akt zrodzenia w Maryi, w tym stworzonym, ale jednak wielkim duchu.

Ta wielka wola Maryi zwraca wszystko Ojcu. Również Słowo należy do Ojca. I ta nieskończona i ogromna Miłość, jaką Ojciec ma dla Syna, a Syn dla Ojca, ta Miłość, która jest ogromną i Boską Osobą, odbija się również w Maryi, w Jej Sercu i w Jej duszy, prawie jak nieskończone echo.

Św. Bonawentura wspomina o trzeciej wielkości:

wymaga, aby łaska i miłość, które ją wypełniają, były ogromne.

Z tego powodu Maryja, która ma w sobie nosić Autora łaski, zostaje powitana przez anioła Gabriela tytułem, który ukazuje Jej bezmiar: „Pełna łaski”, w tej bezmiernej pełni, Ona jest jedyna w swoim rodzaju.

Ten bezmiar łaski został stworzony najpierw dla Boga, aby mógł Go pomieścić, a potem dla nas. Bóg dał nam swojego jedynego Syna, a wraz z Nim ogrom swoich łask. Ta, która jest potężniejsza od wszystkich aniołów, od wszystkich świętych, ten bezmiar jest naszą Matką – Magna Mater.

Cóż za bezmierna radość! Zniechęcenie nie może się ostać w obliczu takiej wspaniałości danej rodzajowi ludzkiemu. O Matko i Królowo niezmiernie wielka, umocnij naszą ufność w Tobie!

Fsspx.news