W “Sumie Teologicznej” św. Tomasz z Akwinu wyjaśnia, że Chrystus przyjął słabości ludzkiej natury i podaje na to trzy powody: aby móc zadośćuczynić za nasze grzechy, aby ukazać prawdę o Swojej ludzkiej naturze i wreszcie, aby dać nam przykład cnót (III, q.14, a.1).

Ale o jakich słabościach jest tutaj mowa? Święty Tomasz wyjaśnia dalej, że misja Chrystusa, w szczególności zaś zadośćuczynienie za grzechy, wymagała pełni wiedzy i łaski, co wyklucza niewiedzę oraz grzech, które były losem biednych synów Ewy.

Jeśli chodzi o słabości cielesne, które nie są sprzeczne z tą szczególną doskonałością naszego Zbawiciela, to należy tutaj dokonać pewnego rozróżnienia na:

— powszechne słabości, związane z naturą ludzką i ogólną kondycją ludzkości po grzechu pierworodnym: głód, pragnienie, śmierć, itp. Zostały one przyjęte przez Chrystusa.

— słabości wynikające z konkretnych przyczyn (jak osobiste grzechy, wady cielesne lub szczególne okoliczności zewnętrzne): nie zostały one przyjęte przez Chrystusa, który nigdy nie popełnił żadnego grzechu, który posiadał pełnię doskonałości cielesnej i który w ciągu całego swojego życia kierował się doskonałą roztropnością.

Jak natomiast było z Matką Bożą?

Zasada jest prosta: Matka Boża podlegała takim niedoskonałościom, które nie były sprzeczne z Jej pomocniczą misją względem Zbawiciela.

Tak więc, jeśli idzie o cielesne niedoskonałości:

— powszechne słabości: dotyczą Jej w takim samym stopniu, w jakim zostały przyjęte przez Chrystusa – podlegała głodowi, pragnieniu, zmęczeniu, cierpieniu, śmierci. Z drugiej strony, skoro ciało Jezusa zostało zachowane od zepsucia w grobie, to samo będzie dotyczyć ciała Maryi.

— szczególne słabości: Maryja Panna nie popełniła żadnego grzechu; posiadała cielesną doskonałość podobną do doskonałości Jezusa, który z Niej przyjął Swoje ciało; wreszcie, posiadała również doskonałą roztropność. Teologowie zaprzeczają również, by zarówno u Maryi, jak i u Jezusa występowały jakieś choroby.

Matka Boża nie posiadała żadnych słabości związanych z grzechem

Poczęcie Maryi Panny było otoczone bardzo szczególną Opatrznością, która zachowała Ją od grzechu pierworodnego i która dała Jej ciało wolne od wszelkich słabości związanych z grzechem.

— Aby Jej ciało pozostało w doskonałej harmonii z Jej duszą;

— Ale również po to, aby umożliwić Jej doskonałe wypełnienie wszystkich aspektów powierzonej Jej misji:

Po pierwsze, aby mogła dać doskonałe ciało Synowi Bożemu. Istnieje głęboka analogia pomiędzy zrodzeniem Syna przez Ojca i zrodzeniem Go w ludzkim ciele przez Maryję Pannę. Podobnie jako Ojciec zrodził ze Swej istoty Syna, który jest doskonale z Nim współistotny, tak również Maryja Panna zrodziła ze Swej istoty, dzięki działaniu Ducha Świętego, Syna, który jest doskonale z Nią współistotny.

Po drugie, aby Jej cudowne zjednoczenie z Synem Bożym w nadprzyrodzonej miłości mogło być oparte na wyjątkowym zjednoczeniu w ludzkiej naturze.

Wreszcie, aby to zjednoczenie mogło zrodzić najwznioślejsze owoce poprzez współodczuwanie. Dusza Współodkupicielki jest bowiem tak cudownie zjednoczona z Jej Synem, że można powiedzieć, iż mają Oni jedno i to samo Serce i dzielą te same uczucia. Ich naturalne podobieństwo kładzie podstawę pod doskonałe nadprzyrodzone zjednoczenie dla wypełnienia dzieła zbawienia rodzaju ludzkiego.

To niezwykłe podobieństwo jest całkowicie wyjątkowe i bez porównania w całej historii ludzkości.

Fsspx.news