Teologia ukazała nam, że współcierpienie Maryi uczestniczyło w naszym zbawieniu jako zasługa, jako zadośćuczynienie i jako ofiara, na podobieństwo Męki Chrystusa. Ostatnią cechą jest odkupienie, a dokładniej, w odniesieniu do Maryi, współodkupienie.

Studia teologiczne nad rolą Męki Pańskiej w Odkupieniu rozpoczęły się w średniowieczu. To samo odnosi się do badania współodkupienia. Idea współodkupienia występuje w tradycji jedynie pośrednio w wyrażeniach: nowa Ewa, socia, adjutrix (współpracownik, pomocnik).

Nauczanie papieży

Leon XIII w encyklice Adjutricem populi nazywa Maryję „Naprawicielką całego świata“.

Benedykt XV w liście apostolskim Inter sodalicia pisze: „Maryja w przedziwny sposób łącząc się z Synem w boleściach i ofierze, zasłużyła sobie na miano Współodkupicielki, albowiem zrzekała się swych praw matczynych do Syna dla zbawienia ludzi i by przebłagać sprawiedli­wość Bożą, o ile to do niej należało, ofiarowała Syna, tak że słusz­nie można powiedzieć, iż wraz z Chrystusem odkupiła rodzaj ludzki“.

Pius XI mówi w oświadczeniu z 30 listopada 1933 r: „Odkupiciel musiał koniecznie włączyć w swoje dzieło swoją Matkę. Dlatego też nazywamy Ją Współodkupicielką“.

Powody teologiczne

Jest rzeczą właściwą, aby niewiasta uczestniczyła w Odkupieniu, ponieważ niewiasta uczestniczyła w upadku. Upadek jest dziełem wszystkich ludzi, a Bóg sprawia że zmartwychwstanie jest dziełem wszystkich ludzi.

1) Odkupienie w przenośni oznacza dzieło zbawienia ludzi przez podwójną relację:

– Z punktu widzenia skutków: porównuje się je do wyzwolenia z niewoli diabła, grzechu i kary za grzech.

– Z punktu widzenia działania podejmowanego w celu uzyskania tych efektów: porównuje się je do kupna, gdzie kupujący przynosi własne dobro przeciwko dobru, którego pragnie. Jest kupującym tylko wtedy, gdy:

*on sam dokonuje wymiany;

*udział, który wnosi, należy do niego.

Tak jest w przypadku Jezusa Chrystusa, który sam zapłacił cenę, a tą ceną jest Jego Krew. Z tych właśnie powodów Chrystus słusznie jest Odkupicielem.

2) Kiedy mówi się współodkupieniu, oznacza to udział w tym akcie. Jeśli chodzi o Matkę Bożą, możemy zrozumieć Jej sposób uczestnictwa w Odkupieniu, porównując Jej rolę do roli Chrystusa:

— Odnośnie do skutków: Matka Boża osiąga przez zgodność to, co Jezus osiąga w sprawiedliwości. Powstają te same efekty, ale z podrzędną, choć uniwersalną skutecznością.

–W odniesieniu do działania, które wywołuje te skutki, porównuje się je do kupna:

*Tylko Chrystus składa Ofiarę ze swojej Krwi jako kapłan, ale Matka Boża jednoczy się z Nim w tej intencji, udostępniając Ofiarę.

* Oferowana cena należy do Chrystusa, ale jest czymś z Maryi z trzech powodów:

– Główna cena, Przenajdroższa Krew, została wytworzona z substancji Maryi.

– Jej akceptacja (Fiat) jest absolutnym warunkiem (sine qua non) tego odkupienia.

Wśród boleści Męki niektóre istnieją tylko dlatego, że Matka Boża towarzyszy Zbawicielowi.

„Obecność i cierpienie Maryi nadają męce Chrystusa jakość, której w przeciwnym razie by zabrakło. Cierpienia Maryi zabrakłoby w Odkupieniu, które chce być ofiarą złożoną Bogu z całego ludzkiego cierpienia. Jezus mógł cierpieć wszystko, z wyjątkiem tego współczucia dla własnych cierpień. Wszystko to, co rozdziera dwie kochające się osoby, a ból jednej z nich rozbrzmiewa w drugiej, jest tym, czego obecność Maryi przy Jezusie, w Jego odkupieńczej ofierze, pozwoliła Mu doświadczyć w naszym imieniu“. Mikołaj, Theodokos.

3) Szczególne miejsce nowej Ewy w Odkupieniu staje się jaśniejsze, jeśli porównamy je z udziałem innych sprawiedliwych w Odkupieniu:

–Co do skutków:

*Zasługi sprawiedliwych mają ograniczoną skuteczność, podczas gdy zasługi Matki Bożej mają skuteczność powszechną.

* Ponadto sprawiedliwi osiągają zastosowanie zasług Męki Pańskiej tylko wtedy, gdy Matka Boża sama uczestniczy w ich zdobywaniu.

— Co do aktu odkupienia:

Podobnie jak Maryja, wierni mogą łączyć z Nią swoją intencję, ale z mniejszą miłością.

Chociaż Jezus ma naturę ludzką, wierni nie mogą uważać ofiarowanej nagrody za swoją własną, przynajmniej w takim samym stopniu jak Matka Jezusa. Mogą jedynie ofiarować swoje własne wysiłki w zjednoczeniu z Krzyżem. Matka Boża czyni to również, ale z większą doskonałością.

Wniosek

Odkupienie dokonało się więc w trzech etapach, w których Syn Boży działał jako główny sprawca, a Jego Matka w sposób drugorzędny:

– Wcielenie, które ustanowiło Pośrednika między Bogiem a człowiekiem. Matka Boża działała zgodnie z łaską swojego Boskiego Macierzyństwa.

– Męka, w której Chrystus urzeczywistnił swoje pośrednictwo. Matka Boża uczestniczy w niej poprzez swoje współcierpienie.

– Zastosowanie łask wypływających ze stolicy łask Chrystusa. Uczestniczy w tym Matka Boża zgodnie ze swoją rolą powszechnej pośredniczki łask.

Fsspx.news