Drodzy Rycerze Niepokalanej,
Członkowie koła M.I. 2 — Misja dla Rosji,
Zachęcamy do przeczytania tekstu, w którym ks. Karol Stehlin omawia częściowe poświęcenie Rosji dokonane przez kolejnych papieży. Artykuł jest dostępny na stronie koła: https://consecrationrussia.org/2018/01/13/czesciowe-poswiecenie-rosji-dokonane-przez-kolejnych-papiezy/#more-317 – ten tekst zamieszczamy poniżej.
Z Niepokalaną,
Sekretariat Koła M.I. 2 — Misja dla Rosji
Częściowe poświęcenie Rosji dokonane przez kolejnych papieży
Od czasu, gdy siostra Łucja w 1942 roku ujawniła Drugą Tajemnicę i prosiła o poświęcenie Rosji, kolejni papieże dokonywali tego aktu w sposób zbliżony do tego, którego żądała Matka Boża, jednakże nie spełniali precyzyjnie Jej woli.
Poniższa tabela pokazuje stopień, w którym akty poświęcenia Rosji, dokonywane za pontyfikatów Piusa XII, Pawła VI i Jana Pawła II odpowiadały sześciu warunkom, które zostały wyżej wymienione.
Synteza papieskich aktów konsekracji Rosji
Data | Papież | Polecenie wydane wszystkim biskupom | Poświęcenie | Rosji | Niepokalanemu Sercu Maryi | Z publicznym aktem zadośćuczynienia | Zatwierdzenie nabożeństwa wynagradzającego |
X 1942 | Pius XII | Nie | Tak | Nie (3) | Tak | Nie | Nie |
XII 1942 | Pius XII | Nie | Tak | Nie (3) | Tak | Nie | Nie |
II 1952 | Pius XII | Nie | Tak | Tak | Tak | Nie | Nie |
XI 1964 | Paweł VI | Nie (1) | Nie (2) | Nie | Nie | Nie | Nie |
VI 1981 | Jan Paweł II | Nie | Nie (2) | Nie | Nie | Nie | Nie |
XII 1981 | Jan Paweł II | Nie | Nie (2) | Nie | Nie | Nie | Nie |
V 1982 | Jan Paweł II | Nie (1) | Tak | Nie (3) | Nie | Nie | Nie |
Uwaga nr 1: Paweł VI nie wydał polecenia biskupom. Jan Paweł II powiedział natomiast, że jego akt miał miejsce w „duchowej łączności” z biskupami.
Uwaga nr 2: Termin użyty podczas tych aktów brzmiał „powierzyć”, a nie „poświęcić”.
Uwaga nr 3: sformułowanie użyte przez Piusa XII brzmiało „szczególnie za ludzi, którzy wyznają Cię ze szczególnym nabożeństwem i wśród których nie byłoby domostwa, w którym nie czci się Twego obrazu”. Jan Paweł II z kolei wspomniał o „narodach, które w sposób szczególny potrzebują tej ofiary i poświęcenia” i „ludziach, od których wymagasz poświęcenia i ofiary”.
Wspólnym punktem wszystkich tych konsekracji był fakt, iż żadnemu z nich nie towarzyszył publiczny akt zadośćuczynienia i żaden ze wspomnianych papieży nie obiecał zatwierdzić nabożeństwa Pierwszych Sobót miesiąca. Co więcej, spośród powyższych ośmiu wydarzeń, tylko 5 z nich było prawdziwymi konsekracjami i tylko akt, dokonany przez Piusa XII skierowany był do Niepokalanego Serca Maryi; jedynie Jan Paweł II zrobił zaś wszystko, co w jego mocy, by towarzyszyli mu wszyscy biskupi świata.
Rosja została wspomniana tylko raz – przez Piusa XII w 1952 roku. W pozostałych siedmiu przypadkach nie była ona wymieniona w ogóle, bądź jedynie w sposób zawoalowany.
W konsekwencji, nawet, jeżeli te akty poświęcenia Rosji mogły przynieść pewne owoce, konsekracja Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi z jednoczesnym spełnieniem warunków, o które prosiła Matka Boża nie zostało jak dotąd wykonane. Dwie rzeczy potwierdzają taką konkluzję – 25 lat po ostatnim poświęceniu, nawrócenie Rosji, obiecane przez Niepokalaną nie miało miejsca; nadto Siostra Łucja zadeklarowała, nie zważając na powszechny sprzeciw, że akty poświęcenia, dokonane do 1989 roku, nie odpowiadały życzeniom Matki Bożej.
ks. Karol Stehlin,
Dyrektor M.I. Tradycyjnej Obserwancji