Czym jest Krucjata Eucharystyczna?

Co to w ogóle jest krucjata?

W roku 1071 muzułmanie zajęli Jerozolimę, a tym samym również Grób Święty Naszego Pana Jezusa Chrystusa. Poniżali oni, prześladowali, a często nawet zabijali chrześcijan, którzy pielgrzymowali do Grobu Świętego. „Nie można tego dłużej tak zostawić!” – powiedział do chrześcijan ówczesny papież, Urban II. „Kto z was jest gotów pokonać mahometan i wyzwolić z ich rąk Grób Święty?”. Z tysięcy gardeł wyrwał się gromki okrzyk: „Jesteśmy gotowi!”. Aby ci mężni i gotowi do poświęcenia wojownicy mogli się łatwiej wzajemnie rozpoznać, nosili na piersiach wielki krzyż z czerwonego płótna, stąd też nazwano ich „Krzyżowcami”. Wyruszyli pieszo i przebyli bardzo długą drogę. Wielu z nich zmarło na skutek trudów i niebezpieczeństw podróży. Mimo wielu ofiar, jakie musieli ponieść dla Chrystusa, w końcu zdołali odbić Grób Święty w Jerozolimie. Dzięki temu chrześcijanie znów mogli pielgrzymować do Jerozolimy i czcić tam Grób Święty, z którego Nasz Pan chwalebnie zmartwychwstał.

Co muzułmanie mają wspólnego z Krucjatą Eucharystyczną?

Bardzo wiele! Od początku XX wieku wrogowie Naszego Pana Jezusa Chrystusa są liczniejsi niż kiedykolwiek przedtem. Chcą oni zniszczyć Kościół święty i w swej złośliwości sprowadzają tysiące dusz na wieczne potępienie w piekle. W tej sytuacji święty papież Pius X i jego następca, papież Benedykt XV, powiedzieli: „Nie można tego dłużej tak zostawić!”. Do kogo się zwrócili? Może do kapłanów albo znakomitych osobistości? Nie! Oni wezwali na pomoc dzieci. A dlaczego? Ponieważ Pan Jezus umiłował dzieci szczególnie. Dzieci są czyste i wielkoduszne, żyją w stanie łaski uświęcającej, którą otrzymały na Chrzcie świętym. Dlatego Ojciec Święty zwrócił się do dzieci z pytaniem: „Kto z was chce mi pomóc w walce przeciw Szatanowi, aby wyzwolić z jego rąk dusze, które porwał on Zbawicielowi?”. Jak myślicie, ile dzieci podążyło za tym wezwaniem?

Ponad 3 miliony! Aby zaś mogły się łatwiej wzajemnie rozpoznawać, dzieci te nosiły na piersi odznakę, przedstawiającą Hostię na Krzyżu. Dlatego nazwano je „Krzyżowcami””, a ich armię – „Krucjatą Eucharystyczną”.

Hasła Krucjaty

Aby móc walczyć, żołnierz potrzebuje oczywiście broni. Żołnierz bez broni byłby jak maszyna bez prądu albo samochód bez benzyny. Krzyżowiec posiada cztery silne bronie, którymi winien posługiwać się w walce: modlitwę, Komunię świętą, gotowość do poświęcenia oraz apostolat.

Z tych czterech broni można wysnuć wielkie hasło, które Krzyżowiec zawsze ma przed oczyma i które nieustannie zagrzewa go do walki:

MÓDL SIĘ!

Modlitwa Ofiarowania Dnia, którą Krzyżowiec gorliwie odmawia każdego ranka, a następnie wielokrotnie odnawia w ciągu dnia przez małe akty strzeliste (np. „O Jezu, wszystko z miłości do Ciebie!”), sprawia, że życie Krzyżowca staje się nieustanną modlitwą. Spójrzcie na Jezusa: całe Swoje życie zbawiał dusze, czy to modląc się, czy to pracując, czy też bawiąc się. Dlaczego? Ponieważ od pierwszej chwili, gdy tylko przyszedł na ten świat, mówił do Ojca: „Ojcze Mój! Tobie się ofiaruję. Nie chcę niczego, jak tylko spełniać Twoją świętą wolę”. Ta myśl Jezusowa ożywia także Krzyżowca i stanowi jego najpiękniejszą modlitwę.

PRZYJMUJ KOMUNIĘ ŚWIĘTĄ!

Komunia święta jest orężem Krzyżowca. Chroni go przed atakami wrogów, a zwłaszcza jego najzacieklejszego wroga – diabła. Krzyżowiec powinien często przystępować do Komunii świętej, ale jeszcze ważniejsze jest to, aby dobrze się do tego przygotowywał. Powinien wzbudzić w sobie żarliwe pragnienie przyjęcia Pana Jezusa, ścisłego zjednoczenia się z Nim i poświęcenia Mu swoich ofiar. Kiedy Krzyżowiec nie może przystąpić do Komunii świętej, wówczas po prostu mówi Panu Jezusowi, że bardzo chciałby przyjąć Go w Komunii świętej, gdyby to było możliwe. Taki akt nazywamy Komunią duchową. Akt Komunii duchowej wykonywać można zawsze i na każdym miejscu, nawet kilka razy w ciągu dnia. Jest to bardzo pożądane. Najlepszym miejscem na Komunię duchową jest, rzecz jasna, kościół, gdzie Pan Jezus obecny jest w tabernakulum.

OFIARUJ SIĘ!

Ojciec Święty Benedykt XV powiedział: „Modlitwa jest dobra, ale ofiara jeszcze lepsza”. Krzyżowiec miłuje Pana Jezusa nie tylko w słowach, ale przede wszystkim w swoich uczynkach. Ta czynna miłość przejawia się w ofierze. W domu Krzyżowiec jest posłuszny i nie ociąga się, aby przez to złożyć Panu Jezusowi ofiarę. W szkole uczy się pilnie, aby przez to złożyć Panu Jezusowi ofiarę. W zabawach ustępuje swoim towarzyszom, aby przez to złożyć Panu Jezusowi ofiarę. Ofiara to coś, co wymaga od nas małych wyrzeczeń, jednak podejmujemy je chętnie dla Tego, kogo kochamy dla Pana Jezusa!

BĄDŹ APOSTOŁEM!

Krzyżowiec jest apostołem. Oznacza to, że z polecenia Bożego stara się ze wszystkich sił, by wszyscy ludzie poznali i umiłowali jedynego prawdziwego Boga. Krzyżowiec pragnie, aby i inne dzieci zostały Krzyżowcami, aby modliły się, przyjmowały Komunię świętą, ofiarowały się i były apostołami.

Obowiązki Krzyżowca

Krzyżowiec jest żołnierzem Chrystusa. To rycerz, który czyni wszystko, aby zdobyć dusze dla Pana Jezusa i Jego Królestwa. Jak Krzyżowiec może spełniać to zadanie na co dzień?

To całkiem proste. Tak jak Pan Jezus umarł za nas na krzyżu, aby zbawić nas od grzechu, podobnie Krzyżowiec ofiaruje Panu Jezusowi całe swoje życie.
Jak Krzyżowiec może ofiarować Zbawicielowi całe swoje życie?

Może tego dokonać, darowując i ofiarując Zbawicielowi każdego ranka wszystkie uczynki, które spełni tego dnia. Na tym właśnie polega wielka tajemnica Krucjaty Eucharystycznej! Skoro tylko Krzyżowiec przebudzi się rano, żegna się znakiem krzyża i odmawia następującą modlitwę: „O mój Jezu, Tobie poświęcam cały ten dzień!”, po czym zaraz wstaje z łóżka, aby nie obrazić Pana Jezusa grzechem lenistwa. Następnie klęka przed krzyżem i odmawia wielką modlitwę Ofiarowania dnia:

O Boskie Serce Pana Jezusa, ofiaruję Ci przez Serce Niepokalane Najświętszej Maryi Panny wszystkie modlitwy i sprawy, pracę i krzyże dnia dzisiejszego. Łączę je z tymi wszystkimi intencjami, w jakich Ty sam za nas na ołtarzu się ofiarujesz. Ofiaruję Ci je za Ojca Świętego, za Kościół święty, za nawrócenie grzeszników i za wszystkie intencje na dzień dzisiejszy wyznaczone.

(tu Krzyżowiec wymienia intencję modlitewną, wyznaczoną na dany miesiąc)

Nic nie chcę dnia dzisiejszego uczynić, co by nie było dla samej miłości Twojej i zbawienia mego. Pragnę też zyskać wszystkie odpusty, jakich dzisiaj dostąpić mogę, i ofiaruję je za dusze w czyśćcu. Amen.

Dzięki temu Ofiarowaniu Dnia wszystko, co czyni Krzyżowiec, staje się modlitwą: czy idzie do szkoły, czy uczy się, czy bawi. W ten sposób wypełnia on polecenie Chrystusa: „Nieustannie się módlcie!”.

Co Pan Jezus robi z tymi wszystkimi uczynkami?

Jezus przyjmuje wszystkie nasze dzienne uczynki, aby dzięki nim np. ofiarować łaskę nawrócenia umierającemu grzesznikowi, który wzbrania się przed spowiedzią, albo by uwolnić jakąś duszę z czyśćca, albo by pomóc jakiemuś kapłanowi w ratowaniu i uświęcaniu dusz.

Wszystkim tym posługuje się Pan Jezus wedle swej świętej woli. Jego wolą jest, aby Bóg był coraz bardziej miłowany, aby coraz bardziej Mu służono, aby wszystkie dusze dostąpiły zbawienia.

W czasie średniowiecznych wypraw krzyżowych ci, którzy wyruszali do Ziemi Świętej, aby wyzwolić Grób Zbawiciela, zobowiązywali się do posłuszeństwa swemu dowódcy. Kto chce dołączyć do Krucjaty Eucharystycznej, również składa przyrzeczenie i podejmuje zobowiązania. Najpierw zostaje Giermkiem. Jeśli przez określony czas wiernie wypełniał swoje obowiązki, wówczas zostaje przyjęty do grona Krzyżowców. Jako Krzyżowiec modli się, przyjmuje Komunię świętą, ofiarowuje się i jest prawdziwym apostołem… aż wreszcie staje się godny zostania Rycerzem.

Giermek

Obowiązki Giermka to:

• odmawiać codziennie rano modlitwę Ofiarowania dnia;
• codziennie odmawiać wieczorną modlitwę;
• wypełniać Skarbiec.

Krzyżowiec

Krzyżowiec dodatkowo zobowiązuje się do:

• odmawiania codziennie co najmniej dwóch dziesiątek różańca;
• przyjmowania (w miarę możliwości) w każdą niedzielę Komunii świętej
• podejmowania codziennie jakiejś ofiary;
• walki ze swoją główną wadą;
• spowiadania się co miesiąc.

Rycerz

Poza wyżej wymienionymi, obowiązki Rycerza to:

• codzienne odmawianie jednej części różańca (5 dziesiątek);
• codzienna praktyka komunii duchowej lub (jeśli to możliwe) nawiedzenie Najświętszego Sakramentu;
• codzienne 15-minutowe rozważanie;
• spowiedź raz na 2 tygodnie.

Skarbiec Krzyżowca

Krzyżowiec ofiarowuje wszystkie uczynki danego dnia Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. W ciągu dnia stara się każdą czynność wykonywać z miłości do Pana Jezusa, tak jak Pan Jezus złożył Siebie w ofierze z miłości do nas. „Nie wielkość i liczba naszych uczynków sprawia, że podobamy się Bogu, ale miłość, z jaką je wykonujemy” – mówi święty Franciszek Salezy. Jest bardzo ważne, aby Krzyżowiec wiele razy w ciągu dnia odnawiał swe dobre postanowienia, powtarzając często małe akty strzeliste: „O Jezu, wszystko z miłości do Ciebie!”. Dzięki temu nie tylko jego modlitwy, ale wszystkie jego czynności stają się cenniejsze od złota i srebra, a pod koniec dnia Krzyżowiec zebrał nieprzemijający skarb, którego nikt nie zdoła mu ukraść. Panem tego skarbu jest sam Pan Jezus, który strzeże go i rozporządza nim, a w Swej Boskiej wszechwiedzy używa tego skarbu tam, gdzie jest on najbardziej potrzebny.

Jak żołnierz po zwycięskiej bitwie, tak i Krzyżowiec zapisuje wszystkie swe zwycięstwa, jakie odniósł danego dnia, na kartce zwanej Skarbcem. W ten sposób Skarbiec Krzyżowca staje się jakby zbrojownią, w której znajduje się wszystko, czego potrzeba do walki za Pana Jezusa i Jego Królestwo.

Każdego miesiąca Krzyżowcowi zostaje przydzielone nowe pole bitwy – określony teren, na którym ma walczyć. Nazywa się go Modlitewną Intencją Miesiąca. Intencje te ogłasza każdorazowo Przełożony Generalny Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X. Znaleźć je można w pisemku Krucjaty. Tak oto Krzyżowcy są prawdziwymi apostołami, ponieważ walczą, modlą się i ofiarują się w wielkich intencjach Kościoła.

Każdego miesiąca Krzyżowiec znaleźć może w pisemku Krucjaty Krzyżowca wydrukowany Skarbiec do wypełnienia. Na końcu miesiąca należy odesłać go do Sekretariatu Krucjaty Eucharystycznej, gdzie podsumowuje się wyniki wszystkich Skarbców i przesyła je Przełożonemu Generalnemu Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X. Całość wszystkich dobrych uczynków, zapisanych w Skarbcach, Przełożony Generalny ofiarowuje co miesiąc we Mszy świętej.

Pobierz Skarbiec w formacie PDF.

Intencje modlitewne na rok 2020

• Styczeń: Za chrześcijan prześladowanych i opuszczonych
• Luty: Za chrześcijańskie mamy
• Marzec: Aby św. Józef wzbudził wiele powołań
• Kwiecień: O wytrwanie w powołaniu dla księży i zakonników
• Maj: Aby Najświętsza Maryja Panna powołała nas do świętości
• Czerwiec: O zadośćuczynienie za wszystkie świętokradztwa względem Najświętszego Sakramentu
• Lipiec: O powrót duszpasterzy Kościoła do Tradycji
• Sierpień: O powrót do Chrystusa Króla społeczeństw, które porzuciły wiarę katolicką
• Wrzesień: Za nasze szkoły i tych, którzy w nich pracują
• Październik: O zadośćuczynienie za bluźnierstwa wobec Najświętszej Maryi Panny
• Listopad: Za Bractwo św. Piusa X
• Grudzień: Za najbardziej zapomniane i opuszczone dusze w czyśćcu