Cześć Niepokalanej!

Drodzy Rycerze!

Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia. Z tej okazji ślę Wam prezent w postaci fragmentu z pism św. Stanisława od Jezusa Maryi Papczyńskiego¹.

«Rodowód Jezusa Chrystusa» (Mt 1, 1). O odwieczny Synu Boga! Jak wielkie podejmujesz dzieło! Jak przedziwne podejmujesz do wykonania zadanie! Zamierzasz być człowiekiem z miłości do człowieka i swój Boski majestat ubrać w ludzką znikomość; nie jestem pewien, czy po to, aby został on ukryty, czy też aby jeszcze wyraźniej się objawił? Dzisiaj pojawia się pod słońcem owa przygotowana doskonała Arka, w jakiej Ty masz przebywać przez dziewięć miesięcy. Dzisiaj zostało wzniesione Sanktuarium pośrodku Kościoła, które Twoja obecność jeszcze bardziej uświęci. Dzisiaj najcenniejsze ze wszystkich dzieło prawicy Najwyższego przepełniło podziwem i radością niebo, otchłań i lud oczekujący Mesjasza.

 

O duszo moja! Nie wiem, dokąd skierujesz się ze swą radością, czy do przyszłej Matki Bożej dziś narodzonej, czy do przyszłego Zbawiciela, jeszcze oczekiwanego? Wybierz to pierwsze i dołączając się do Aniołów, do kołyski, do narodzonej Dziewicy, do Niej skieruj wdzięczne powinszowanie z racji narodzin, wykrzykując tymi słowy: «Pozdrawiam Cię, Jutrzenko, najjaśniejsza zwiastunko wiecznego dnia! Pozdrawiam Cię, błyszczący Księżycu, który oświecasz wielką noc. Pozdrawiam Cię, o Maryjo, największa ozdobo nieba i ziemi, która masz zrodzić prawdziwego Zbawiciela. Poza innymi tytułami pozdrawiam Cię tytułem ‘Ucieczki grzeszników’. O jakże wielki tłum grzeszników oczekuje Ciebie, Miasto Ucieczki, Ciebie, która masz go zachować od śmierci wiecznej! Z tego tłumu ja pierwszy uciekam się do Ciebie».

Serdecznie Was pozdrawiam i życzę jak najpiękniejszego przeżycia tajemnicy Wcielenia podczas zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia.

W Niepokalanej,

Wasz współrycerz

¹ o. Stanisław od Jezusa Maryi Papczyński, Boska Dobroć i Miłosierdzie. Antologia, Warszawa-Stockbridge 2002, t. I, s. 90.