Cześć Niepokalanej!

Drodzy Rycerze!

Oto rozpoczynamy nowy rok Pański 2017. Dobrze rozpocząć go z jakimś hasłem, z jakimś mottem. Proponuję znaleźć go u św. Ludwika, który napisał: „nabożeństwo do Najświętszej Dziewicy jest do zbawienia konieczne”, a w innym miejscu: „Matka Najświętsza jest drogą wiodącą do Chrystusa”¹. Treść tych słów nie jest nam nieznana, podobnie jak sztandar dla żołnierzy czy bandera dla marynarzy, a jednak i jedni i drudzy mogą rozpocząć służbę na lądzie czy morzu zapomniawszy o tych chwalebnych symbolach. My podobnie. I cóż to byłaby za służba bez sztandaru czy bandery? Jakby z zasłoniętymi oczami, po ciemku, bez pamięci jakiej szlachetnej sprawie się służy. Służymy sprawie Chrystusowej przez oddanie się Maryi. Niech więc każdy z nas na nowo rozwinie w tym nowym roku swego życia sztandar słów: „nabożeństwo do Najświętszej Dziewicy jest do zbawienia konieczne”, albo banderę słów: „Matka Najświętsza jest drogą wiodącą do Chrystusa”. I stara się do tych słów dostosować rytm swego serca oraz wszystkie poruszenia duszy, swe decyzje i wybory, całe swoje życie. Przeżyć nowy rok Pański u boku Maryi, w służbie Maryi, w szeregach rycerstwa Niepokalanej to doprawdy wspaniały plan i wzniosły zamiar. Świat się w roku setnej rocznicy objawień fatimskich pewnie (i niestety!) jeszcze bardziej oddali od Najświętszej Maryi Panny. My zaś odwrotnie! Pragniemy przylgnąć do Jej stóp, pod którymi upokorzony szatan pod postacią węża, czeka na swą ostateczną klęskę. On będzie tego roku zapewne świętował setną rocznicę rewolucji bolszewickiej, my zaś setną rocznicę objawień fatimskich. I przyjdzie nam z nim stoczyć wielki duchowy bój, którego stawką będzie nasza wierność lub niewierność wielkim katolickim ideałom. Wygramy ten bój, o ile tylko nie zapomnimy zabrać ze sobą naszego sztandaru: „nabożeństwo do Najświętszej Dziewicy jest do zbawienia konieczne” albo naszej bandery: „Matka Najświętsza jest drogą wiodącą do Chrystusa”.

Serdecznie Was pozdrawiam i życzę jak największych sukcesów w nowym roku Pańskim 2017 w staraniach o pobożność i inne cnoty, o wierność obowiązkom stanu, o katolickie oblicze rodzin i wychowanie dzieci. Z tym większą miłością będą na nas patrzyli Jezus i Maryja, z im większą gorliwością będziemy starali się na swoich małych poletkach czy zatoczkach życia o triumf objawionej prawdy zawartej w Piśmie świętym i Tradycji.

W Niepokalanej,

Wasz współrycerz

¹ św. Ludwik M. Grignion de Montfort, Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny, 40, 75.