Turris Davidica

Dawidowa Wieża

Wieża, w najprostszym znaczeniu, jest budowlą dla obrony przed wrogami. Dawid, król Izraela, zbudował w tym właśnie celu słynną wieżę; i jak on jest figurą, czyli symbolem naszego Pana, tak jego wieża jest symbolem oznaczającym dziewiczą naszego Pana Matkę.

Nazywa się Ją Wieżą Dawidową, ponieważ tak doskonale spełniała swe zadanie, broniąc Boskiego Syna przed atakami Jego wrogów. Ci, którzy nie są katolikami, zazwyczaj wyobrażają sobie, że hołdy, jakie Jej składamy, kłócą się z najwyższą czcią, jaką Jemu oddajemy; że w doktrynie katolickiej Ona Jego przyćmiewa. Jest to dokładną odwrotnością prawdy.

Bo jeśli chwała Maryi jest tak bardzo wielka, jakżeż Jego chwała, który jest Panem i Bogiem Maryi, mogłaby nie być jeszcze większa? Jest nieskończenie wyniesiony ponad swoją Matkę; cała łaska, która Ją napełniała, wynika z obfitości i nadmiaru Jego niepojętej świętości. Tego samego zresztą uczy nas historia. Przyjrzyjcie się krajom protestanckim, które przed trzema wiekami odrzuciły wszelki kult dla Niej, pod pozorem, że usunięcie Jej z ludzkich myśli wywyższy chwałę składaną Jej Synowi. Czy taki próżny czci stosunek do Niej rzeczywiście odniósł zamierzony skutek? Właśnie na odwrót – owe kraje, Niemcy, Szwajcaria, Anglia, które tak postąpiły, w wielkiej mierze przestały czcić również Jego i nawet odstąpiły od wiary w Jego Bóstwo; podczas gdy Kościół katolicki, gdziekolwiek się znajduje, czci Chrystusa jako prawdziwego Boga i prawdziwego człowieka, z taką samą niezachwianą wiarą jak zawsze, i byłby zaiste dziwne gdyby działo się inaczej. Oto dlaczego Maryja jest Wieżą Dawidową.

(z: John Henry Newman, Rozmyślania i modlitwy. Sen Geroncjusza, IW Pax Warszawa 1985, s. 176-177)