Temat przewodni na rok 2018

Przez Niepokalane Serce Maryi do Najświętszego Serca Pana Jezusa

Drodzy Rycerze Niepokalanej!

Rok jubileuszowy 2017 dobiega końca. Wielu zadaje sobie pytanie, co wydarzyło się w tym roku. Wielu oczekiwało szczególnej interwencji Niebios, podobnej do cudu Słońca sprzed stu lat. Inni oczekiwali z utęsknieniem, że cała III tajemnica fatimska zostanie odkryta, a wszyscy tak bardzo sobie życzyli, żeby w tym roku Rosja została poświęcona Niepokalanemu Sercu Maryi. Wszystkie te nadzieje zostały zawiedzione. Wręcz przeciwnie, można by powiedzieć, że w Kościele dzieje się gorzej niż kiedykolwiek, i należy się obawiać, że gdy minie ten rok jubileuszowy, Fatima będzie coraz bardziej popadać w zapomnienie.

Kto jednak spogląda głębiej, musi przyznać, że Niepokalana w roku jubileuszowym działała w sposób całkiem szczególny: Na początku roku Rycerstwo Niepokalanej Tradycyjnej Obserwancji liczyło około 20 000 rycerzy, na koniec roku stwierdzamy z wdzięcznością, że Niepokalana wysłuchała naszych modlitw i pobłogosławiła naszą działalność, gromadząc wokół siebie 100 000 rycerzy.

Piesza pielgrzymka Maryi przez Filipiny obdarzyła ten kraj niezmiernymi łaskami, które często były związane z prawdziwymi cudami Jej miłosierdzia. W wielu krajach rozkwitło Rycerstwo Niepokalanej, wraz z pogłębionym życiem maryjnym ze strony wielu wiernych. Nigdy wcześniej nie było tak wielu kontaktów z kapłanami i zakonnikami, którzy przyciągnięci przez tajemnicę fatimską zbliżyli się do Tradycji.

Gdy spojrzymy jeszcze głębiej, dostrzeżemy całkiem szczególną łaskę, którą przygotowała nam Niepokalana: kto w tym roku szczerze się starał, ten został przez Nią samą wprowadzony w głębię tajemnicy Jej Serca. Ileż świadectw tego rodzaju otrzymaliśmy: „Jeszcze nigdy nie rozumiałem Maryi tak głęboko … Jeszcze nigdy nie doświadczyłem Jej miłości tak bardzo jak w tym roku … Bardziej niż kiedykolwiek uświadomiłem sobie, jak bardzo Jej potrzebuję w całym moim życiu … Lepiej niż kiedykolwiek wcześniej mogłem żyć w całkowitym poświęceniu się!”

Ten rok fatimski przyniósł zatem odkrycie tego, co najcenniejsze w Maryi: Jej Serca – pełnego łask, Jej Serca – które nam podarowała, co oznacza, że Ona chce każdemu podarować wszystkie łaski potrzebne do nawrócenia i uświęcenia. Ta uroczystość 100-lecia Rycerstwa Niepokalanej nie tylko wydała wielu nowych rycerzy, lecz także pokazała wszystkim rycerzom, jak bardzo mogą zaufać swojej Pani oraz że poprzez Nią, Oblubienicę Ducha Świętego, otrzymujemy wszystkie Jego dary i owoce.

Ktokolwiek zbliżył się w tym roku do NIEJ, ten nie mógł się nadziwić wielkości Jej majestatu, Jej królewskiej mocy i matczynej miłości, Jej tak wielkiemu miłosierdziu.

Jednak byłoby wielkim błędem powiedzieć sobie: „Już wystarczająco rozmyślaliśmy o Maryi, teraz pora na coś innego. Wszystko obracało się w zeszłym roku wokół Fatimy, teraz jest potrzebna zmiana.”

WPROST PRZECIWNIE: Jeżeli wolno nam było wniknąć do głębi Niepokalanego Serca Maryi, to tylko dlatego, że Maryja chce nas całkiem przyciągnąć do siebie, żeby nam powiedzieć i pokazać to najważniejsze, to, co porusza JEJ matczyne Serce. Maryja nigdy nie chce niczego dla siebie! Całą cześć i uwielbienie, które Jej są okazywane, chce koniecznie przekazywać swojemu Synowi: najgłębszym fundamentem istnienia Niepokalanego Serca i właściwym celem wszystkich miejsc łaski i objawień Maryi jest prowadzenie nas do wszystkiego, co stanowi tajemnicę Serca Jej Syna.

Tym samym dochodzimy do nowego roku 2018, który musi stać się tak jakby wyprawą odkrywczą, podczas której dziecko, prowadzone za rękę pod kierownictwem Matki będzie mogło odnaleźć największy skarb i najcenniejszą perłę. ONA ma tylko jedno życzenie: zagłębić się w Serce Boga, które odsłania nam Szerokość, Długość, Wysokość i Głębokość Bożej miłości (Por. Ef 3,18). Faktycznie nikt lepiej nie zrozumiał ani lepiej nie miłował Najświętszego Serca Pana Jezusa niż Maryja. I dlatego nie ma lepszej drogi do najgłębszej tajemnicy Zbawiciela niż właśnie w Niepokalanym Sercu Maryi i poprzez Jej Serce.

Nigdy też nie wyjdziemy ze zdumienia, gdy odkryjemy, kim Pan Jezus jest naprawdę, na czym polega tajemnica JEGO Serca. Tylko wtedy, gdy przylgniemy całkowicie do Serca Maryi, Chrystus otworzy przed nami swoje najgłębsze tajemnice, które zachował jedynie dla małych i pokornych.

Tak więc musimy bezwarunkowo unikać tego niebezpieczeństwa, które stanowi oddzielanie tych obu nabożeństw od siebie: oddzielne traktowanie z jednej strony nabożeństwa do Serca Maryi, a z drugiej adoracji Serca Jezusowego! Nie, prawdziwym spojrzeniem jest: całkiem i zawsze Maryja, i zawsze w Niej i poprzez Nią Jezus! Święty Maksymilian Kolbe widział to bardzo wyraźnie, żył tym i tego nauczał (patrz modlitwa poświęcenia się Rycerstwa Niepokalanej i jego konferencje ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa).

Z tego wynika postanowienie na rok 2018 nr 1:

Zawsze z Maryją, w całkowitym oddaniu się Jej, zupełnie jako Jej dziecko, niewolnik i rycerz zbliżać się do Serca Pana Jezusa:

• razem z Maryją pielęgnować nabożeństwo do Serca Pana Jezusa (nabożeństwo pierwszych piątków miesiąca, miesiąc poświęcony Najświętszemu Sercu Pana Jezusa, uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa itd.);
• w tym roku uroczyście złożyć albo odnowić akt całkowitego Ofiarowania się Jezusowi Chrystusowi przez ręce Maryi wg św. Ludwika Marię Grignon de Montfort (np. 25 marca);
• starać się o triumf Niepokalanego Serca, aby w ten sposób oddać największą cześć Chrystusowi Królowi oraz głosić i szerzyć powszechne i społeczne panowanie królestwa Najświętszego Serca Pana Jezusa;
• bardziej niż dotychczas być rycerzem i narzędziem Niepokalanej, by uratować jak najwięcej odłączonych dusz i tym samym zaprowadzić do Najświętszego Serca Pana Jezusa (akt poświęcenia się MI).

Sięga to jeszcze dalej: Gdy oba Najświętsze Serca staną się dla nas rzeczywistością, gdy naprawdę staniemy się czcicielami Serc Pana Jezusa i Maryi, zostaniemy wprowadzeni do jeszcze głębszej rzeczywistości, mianowicie do zjednoczenia obu tych Serc. Kiedy zrozumiemy niewypowiedzianą głębię każdego z obu Serc i nauczymy się ją kochać, kiedy zobaczymy, jak obydwa te Serca zwracają się ku sobie w nieopisanej miłości, jednoczą się, jakby stapiają ze sobą, gdy będziemy rozważać wzajemną relację obu tych Serc do siebie – jak mamy się do tego odnieść?

Tutaj stoimy w obliczu nieskończenie doskonałej MIŁOŚCI: w najświętszym Sercu Jezusa objawia się cała miłość Boga do świata, a w Niepokalanym Sercu Maryi objawia się cała miłość stworzenia do Boga! Złączone Serca są symbolem wiecznego zjednoczenia Boga i stworzenia. Triumfem miłości!

I tutaj dochodzimy do najgłębszej istoty Rycerstwa Niepokalanej, którą chcielibyśmy w ciągu roku 2018 przedłożyć rycerzom do przepełnionego miłością rozważania. Gdy przyjrzymy się symbolowi Rycerstwa Niepokalanej, dostrzeżemy połączone Serca Pana Jezusa i Maryi, a pośrodku nich litery „MI”!

Z tego wynika postanowienie na rok 2018 nr 2:

• przez Maryję do Jezusa, lecz również z Jezusem do Maryi! To wzajemne inspirowanie się jest bardzo głęboko i pięknie przedstawione w książce ks. Emila Neuberta „Mój ideał – Jezus, Syn Maryi” (będzie ona wkrótce dostępna w księgarni Te Deum – w styczniu bądź lutym 2018). Sięgnijmy w tym roku do tej niewielkiej książeczki i rozważajmy zawarte w niej treści.
• Nośmy z radością odznakę MI, szanujmy sztandar MI i gromadźmy się wokół niego w apostolacie Rycerstwa Niepokalanej – mając świadomość, że są odbiciem tego, co największe i najważniejsze ze wszystkiego, i co mamy nieść ludziom jako rycerze.
• Jeśli to możliwe, raz w miesiącu zachować post ku czci zjednoczonych Serc Jezusa i Maryi, bowiem post jest ogromnym źródłem wielu łask dla nas oraz dla dusz nam powierzonych. Pierwszy piątek miesiąca ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa powinien być dniem postu dla Rycerstwa Niepokalanej (dobrowolnie).
• Poprzez stałe praktykowanie aktów strzelistych na co dzień „zachowywać siebie nie splamionym przez świat” (Jak 1, 27). Szczególnie zaleca się tę krótka modlitwę, która wyraża miłość do Pana Jezusa i Maryi, jak również do dusz: „Jezu, Maryjo, kocham was – ratujcie dusze!”

W ten sposób nie tylko nie zapomnimy w roku 2018 całego bogactwa przesłania z Fatimy i Rycerstwa Niepokalanej, lecz również będziemy je coraz głębiej rozważać i gorliwie zamieniać w czyn, ponieważ to wszystko zostało nam dane tylko do tego, by oddawać coraz większą cześć Bogu i złożyć u stóp Serca Pana Jezusa możliwie jak najwięcej dusz – przez Niepokalaną!

ks. Karol Stehlin

Singapur, Boże Narodzenie 2017