Cześć Niepokalanej! Drodzy Rycerze, „Istnieje moment między początkiem a końcem — jest nim życie”. Ta zwięzła definicja św. Teresy z Los Andes przypomina jak krótka jest pielgrzymka do wieczności. Ile dusz, tyle szlaków, które czasem się przecinają, by potem pobiec w swoim kierunku. Każdy z nas jest wołany do domu,Czytaj dalej →
Cześć Niepokalanej! Drodzy Rycerze, Kroczymy ku życiu przechodząc przez gwarne ulice, gdzie kuglarze nęcą sztuczkami, próbując zatrzymać w drodze tych, którzy pragną szczytów. Ile razy chcieliśmy zrzucić ciążące plecaki, bo wzrok padł na przytulną gospodę o nazwie „Łatwo i Przyjemnie”. Jednak wędrowiec wie, że musi trzymać się szlaku, aby dojśćCzytaj dalej →
Cześć Niepokalanej! Drodzy Rycerze! Kiedy po upadku pierwszego człowieka świat stanął na skraju zwątpienia, nadzieja obudziła się w Niej — Niepokalanej. Kościół nazywa Ją Panią i Królową. Jednak tytuły to tylko brama do Jej kochającego serca, które chce przytulić i pocieszyć wszystkich podróżnych w mozolnej drodze ku wieczności. Jak dobraCzytaj dalej →
Cześć Niepokalanej! Drodzy Rycerze, „Nie żyjemy w takich czasach, by można było wierzyć każdemu, ale takim tylko, których życie zgadza się z nauką i przykładem Chrystusa” — pisała prawie 500 lat temu św. Teresa z Avila. Dobrze wiedziała, że apostolstwo dobrego przykładu jest naszym obowiązkiem, bo tylko czyny, które rodząCzytaj dalej →
Cześć Niepokalanej! Drodzy Rycerze, „Józefie, synu Dawidów nie bój się przyjąć Maryi” (Mt 1, 20). Kiedy Józef „będąc sprawiedliwym” nie rozumiał drogi, którą prowadził go Bóg, chciał się wycofać. Boża myśl wyprzedza ludzki rozum, dlatego potrzeba mu towarzyszki, która pokrzepi go w trudach i pozwoli mu spojrzeć na szczęśliwy finiszCzytaj dalej →
Cześć Niepokalanej! Drodzy Rycerze, „Smaczny i trwały owoc rodzi się w zimnej i twardej ziemi” — stwierdza św. Jan od Krzyża. Zimowa aura mrozi krajobraz, który musi znieść ten skostniały uścisk, zacierający w pamięci letnią swobodę. Na polach plony są jeszcze ukryte, dopóki rytm przyrody nie wyznaczy czasu zbiorów. PodobnieCzytaj dalej →
Cześć Niepokalanej! Drodzy Rycerze, „Kiedyż miłość oślepiła kogoś bardziej niż to Dziecię?” (bł. Suzo). Wszystkie słowa świata nie dosięgną tajemnicy Boga-człowieka, porzucającego chwałę nieba, by przytulić trud odkupienia ludzkości. Czy kiedykolwiek miłość dała większy dowód, że jest szczęśliwa, mogąc oddać się ludziom, niż od początku naga przychodząc na świat? WybrałaCzytaj dalej →
