Jednym z najpiękniejszych hymnów eucharystycznych jest: “Ave verum Corpus natum de Maria Virgine” – “Witaj, prawdziwe Ciało, zrodzone z Maryi Dziewicy!” Ciało Chrystusa, które otrzymujemy, zostało uformowane w łonie Niepokalanej, Ciało z Jej Ciała, Krew z Jej krwi. Bez Jej zgody nie byłoby Eucharystii. Dziękczynienie po Komunii świętej jest więc zawsze dziękczynieniem także dla Niej jako źródła tego daru, Najświętszego Sakramentu.

Maryja jest stworzeniem doskonałym. Bóg uczynił dla Niej wszystko: dla Niej stworzył świat, dla Niej pierwszej i przede wszystkim dla Niej stał się człowiekiem i poświęcił samego siebie. Ona jest pierwszą przyczyną ustanowienia Eucharystii Świętej. Dlaczego ustanowił ten sakrament? Z miłości: aby nasycić zgłodniałe i spragnione dusze, aby pocieszyć nas swoją obecnością w trakcie naszego wygnana, aby kompletnie i całkowicie zjednoczyć się z nami.

Z miłości do Niej, aby nasycać Jej pragnienie Boga, aby i Ona mogła przez Niego karmić swoje dzieci. Ona, bardziej niż jakakolwiek inna istota ludzka, cierpiała z powodu tego wygnania i była pochłonięta tęsknotą za Wiekuistym. Dlatego zechciał pozostawić samego Siebie, aby być z Nią szczególnie, jak najściślej zjednoczonym. Wszystkie łaski, które Bóg chciał zawrzeć w tym Sakramencie, Maryja otrzymała jako pierwsza w swoich Komuniach, a stamtąd miały płynąć do innych dusz. Dlatego jedynym sposobem prawdziwego i pełnego przyjęcia Komunii świętej oraz płynących stąd łask i owoców jest przyjęcie Komunii świętej z Nią i w Niej.

Kościół potwierdza to odnosząc do Maryi słowa Mądrości Wcielonej: “Venite, comedite panem meum et bibite vinum quod miscui vobis”, “Pójdźcie, pożywajcie chleba mego i pijcie wino, którem wam roztworzyła”. Maryja zaprasza nas do pożywania “swojego chleba”, ponieważ Chrystus dał Jej swoją Obecność Eucharystyczną, aby była Jej własnością.

Oznacza to, że Maryja jest Pośredniczką między nami a Świętą Hostią. Należymy do Niej całkowicie i Ona jest zawsze duchowo z nami. Dlatego też, gdy Chrystus wejdzie do naszej duszy, najpierw odnajduje “Panią domu”, a następnie odnajduje nas, także ukrytych pod Jej płaszczem ochronnym, w Jej Sercu. Jej pośrednictwo w tym momencie ma ogromne znaczenie: tutaj Wszechmocny kontynuuje swój akt miłości do granic możliwości, uniża się przyjmując formę Hostii, stosuje swoją wszechmoc i dokonuje całego szeregu cudów, przy czym każdy z nich jest większy i bardziej znaczący niż nawet stworzenie całego świata. A my przyjmujemy Go z taką niedbałością, sennością, obojętnością i rozproszeniem! Czy nie powinniśmy się obawiać, że nasze deklaracje miłości brzmią śmiesznie, a w każdym razie niewiarygodnie? Przecież często wymawia się je z niepokojącym brakiem powagi.

Ale teraz, Niepokalana wchodzi do naszego serca; kocha Chrystusa bardziej niż wszystkie stworzenia. Poprzez zjednoczenie z Duchem Świętym ma przywilej kochać Chrystusa z Bożą miłością. Dlatego też, gdy Go przyjmujemy, możemy ofiarować Mu przede wszystkim Maryję i w ten sposób mieć pewność, że nasze nieszczęsne serce jest dla Niego najbardziej przyjemne dzięki Jej obecności.

http://fsspx.news/en/news-events/news/mary-and-blessed-sacrament-48674