Apostolat jest całkowicie zależny od nadprzyrodzonej łaski. Wyrwać dusze ze szponów diabła można tylko przy pomocy łaski. Aby obdarować duszę życiem Zbawiciela Jezusa Chrystusa niezbędna jest łaska.

Głosiciel Słowa – i ten, który dzięki głoszonemu Słowu się nawraca – obaj potrzebują pomocy łaski; ten pierwszy – niezliczonej ilości łask przygotowujących go do apostolatu: duchowego oświecenia, łask dla uzyskania przemiany serc, łaski wytrwałości i wierności wobec swojej misji. Osoba, która ma się nawrócić, potrzebuje łaski, aby przyjąć apostoła z otwartym sercem, następnie potrzeba jej światła poznania, siły, łaski uległości zbawiennemu Słowu itp.

Wszystkie te łaski można uzyskać tylko przez Maryję. Bez Niej żaden grzesznik nie zostanie wskrzeszony z duchowej śmierci do nadprzyrodzonego życia. Bez Niej żaden sprawiedliwy nie potrafi postawić ani kroku na drodze do doskonałości; żaden misjonarz – jakkolwiek nie byłby wymowny, mądry czy energiczny – nie byłby w stanie nawrócić ani jednej duszy.

Każdy prawdziwy apostolat jest dziełem łaski. Każda łaska zakłada uprzednią interwencję Maryi. Od dnia Wniebowzięcia wszystkie dusze zawrócone z drogi zagłady – i uświęcone – wszystkie bez wyjątku zawdzięczają swą chwałę i błogosławieństwo Maryi, Pośredniczce Wszelkich Łask. Dotyczy to wszystkich czasów i ludów, przez które wędrują apostołowie, wśród których wędrują ich następcy, niezliczona rzesza kapłanów i osób konsekrowanych, mężczyzn i kobiet; to Maryja stoi za wszystkim, co czynią.

Maryja jest naszą Matką. Każda matka jest pierwszym apostołem dla swojego dziecka; to jej misją jest ustrzeżenie małej istotki od grzechu i wprowadzenie dziecka w życie nadprzyrodzone. Nawet jeśli powierzy to zadanie innym wychowawcom, będą oni tylko pomocnikami; to ona sama, matka, odpowiedzialna jest za tę misję.

Maryja jest pierwszym apostołem dla swoich dzieci par excellence. Jest przecież Matką w porządku nadprzyrodzonym. Jej Macierzyństwo zawiera się całkowicie w przekazie życia nadprzyrodzonego. Cóż zatem czyni Maryja jako Matka? Wzywa nas do życia w Jezusie; rodzi nas do życia w Jezusie. Zachowuje i strzeże i pomaga nam wzrastać w tym życiu – aż do pełni doskonałości.

Apostołowie, misjonarze i dusze poświęcone apostolstwu są jedynie narzędziem, które Maryja bierze w swoje niepokalane ręce; są narzędziem, które pomaga Jej w misji – Współodkupicielki i Szafarki wszelkich łask:

Każdy wierny, który pragnie uciec się do miłosiernej Matki, Maryi, powinien raz jeszcze spojrzeć w siebie i zastanowić się, w jaki sposób mógłby pomóc w zbawczym dziele Boga, w jaki sposób mógłby pomóc światu, który dziś chyli się ku ruinie.

(Papież Pius XII, przemówienie z 10 lutego 1952 r.)

fsspx.news