Arcybiskup Lefebvre, mówiąc o Najświętszej Maryi Pannie, często nazywał ją „zwierciadłem Chrystusa”.
Św. Jan Eudes wyjaśnia to pojęcie bardzo dogłębnie, pokazując, że Maryja jest żywym wcieleniem Boskiej Miłości oraz wszystkich Bożych atrybutów.
Niepokalane Serce Maryi jest najdoskonalszym wyrazem i cudownym streszczeniem wszystkich przymiotów Boskiej Istoty. To właśnie Ono jest niczym najpiękniejsze zwierciadło, w którym żarliwa miłość Pana Jezusa wobec Jego najukochańszej Matki ukazuje wszystkie doskonałości Jego bóstwa i człowieczeństwa.
Maryja jest przede wszystkim zwierciadłem Boskiej jedności:
Jak bowiem Bóg jest jeden i jedyny nieskończonym dostojeństwie całej swej wielkości; jedyny wszechmocny, jedyny dobry, jedyny mądry, jedyny miłosierny, jedyny sprawiedliwy, jedyny nieśmiertelny, jedyny błogosławiony, jedyny Pan, jedyny Najwyższy: tak też jedno jest Serce Matki Bożej w całym wszechświecie.
Serce to jest wyjątkowe w swojej harmonii, w doskonałości zalet, przewyższające mocą, mądrością, miłosierdziem, pobożnością i miłością oraz wszelkimi cnotami o wybitnych przymiotach wszystkie doskonałe serca ludzi i aniołów.
Boska jedność jest tu przedstawiona przede wszystkim z punktu widzenia Jego absolutnej transcendencji, pełni i źródła wszelkiego dobra. Wszystkie istoty są jak liczne promienie jednego światła.
Każda rzecz i każda istota, która była i która kiedykolwiek będzie, lśni Bożym blaskiem. Wszystko istnieje w Nim i przez Niego, bo On jest źródłem wszystkich rzeczy, które znajdują w Nim swą przyczynę i swój cel.
Najświętsza Maryja Panna jest zaś najpiękniejszym odbiciem nieskończoności i jedności Boga. Przewyższając wszelkie cnoty świętych i aniołów, zawiera je wszystkie w swoim Sercu. Dlatego też została nazwana przez Archanioła: gratia plena – łaski pełna.
Tego wyjątkowego Serca nie przepełniała nigdy inna miłość niż najczystsza miłość Boga. Nigdy nie doznała nadmiaru zbytecznych myśli, bezużytecznych pragnień i próżnych uczuć, które zwykle wypełniają i dzielą nędzne serca dzieci Adama. Nigdy nie miała innych myśli, celu, woli, uczuć, intencji niż pragnienie podobania się Bogu i czynienia we wszystkim i wszędzie Jego najdoskonalszej woli.
Jest jeszcze jeden atrybut Maryi, „zwierciadła Boskiej jedności”: w następstwie grzechu pierworodnego ludzie noszą w sobie nieuporządkowanie. To właśnie grzech i jego konsekwencje sprawiły, że człowiek zagubił swój jedyny życiowy cel, a jego myśli i pragnienia są rozproszone na wszystkie strony.
W Niej, przeciwnie, wszystko jest zjednoczone, ponieważ inteligencja, wola, pragnienia serca, ciała i duszy kierują się całkowicie i wyłącznie ku jednemu celowi: ku miłości Boga.
Obyśmy także i my, za Jej pośrednictwem, byli coraz bardziej zdeterminowani, aby zwrócić nasze dusze ku Temu, który jest „jedynym świętym, jedynym Panem, jedynym Najwyższym, Jezusem Chrystusem”, całkowicie Go odzwierciedlając.
Fsspx.news