Podczas pierwszego objawienia Matki Bożej w Fatimie, 13 maja 1917 r., Łucja zapytała Najświętszą Dziewicę, czy jej przyjaciółka Amelia, która niedawno zmarła, jest już w niebie. Matka Boża odpowiedziała: „Będzie w czyśćcu aż do końca świata”.

Matka Boża, która wcześniej obiecała, że Franciszek, Hiacynta i Łucja pójdą do nieba, teraz wyjaśnia, że „pójście do nieba” nie jest takie łatwe.

Droga do świętości jest ciężką pracą i wymaga heroicznej wielkoduszności. Jeśli „pójście do nieba”, tj. zbawienie duszy, świętość i wszechogarniające szczęście w „światłości, którą jest sam Bóg” jest głównym celem objawienia Matki Bożej, to istotne jest również, aby wiedzieć, że tylko „całkowicie czysta dusza będzie oglądać oblicze Boga” i dopóki człowiek jest zarażony ciemnością (grzechem), nie może zjednoczyć się z Nim, który jest czystym światłem.
W chwili śmierci prawie nikt nie czuje się całkowicie czysty i nie każdy mógłby pójść do Nieba, gdyby miłosierdzie Boże nie stworzyło „możliwości oczyszczenia po śmierci”: czyśćca. Lecz to miejsce oczyszczenia jest duchowym ogniem, który oczyszcza dusze poprzez ogromne cierpienia. Matka Boża używa przykładu Amelii, przyjaciółki Łucji, aby pokazać, jak ogromne mogą być te cierpienia: „aż do końca świata”, co w tłumaczeniu na nasz język oznacza: ogrom wszelkich możliwych cierpień do granic możliwości.

Według ojców Kościoła jedna minuta w czyśćcu to ponad 100 lat najgorszych cierpień tutaj na ziemi. Przybliża nam to zrozumienie, co znaczy „do końca świata”. I tu ponownie kolejna lekcja dla nas, którzy jesteśmy w pełni zajęci naszymi ziemskimi problemami i cierpieniami, zamknięci w naszych krótkich ziemskich latach oraz otaczającej nas małej grupie ludzi.

Życie na ziemi można porównać do małego wzgórza, z którego spoglądamy w dół na dolinę pełną wielkiego ognia, w którym płoną niezliczone dusze. Wśród nich możemy rozpoznać naszych przodków, krewnych i przyjaciół. Oni wszyscy wpatrzeni w niebo i na to małe wzgórze, ziemię, skąd mogliby uzyskać ogromną ulgę, a często pełne wyzwolenie od cierpień, gdyby tylko ludzie nie byli zajęci tylko sobą, ale mieli odrobinę miłości bliźniego, aby ulżyć im w cierpieniach.

Matka Boża od samego początku swego objawienia przypomina nam o tym gigantycznym świecie czyśćca wypełnionym miliardami dusz. Robi to po pierwsze, aby pobudzić nas do modlitwy za te dusze (ponieważ każda z nich jest Jej ukochanym dzieckiem), a po drugie, aby przypomnieć nam, że na wiele, wiele lat może to być również nasze miejsce, po tym krótkim pobycie na ziemi, jeśli nie będziemy starać się o „pójście do nieba”. Myśl o czyśćcu pomaga nam oderwać się od naszego niedorzecznego małego świata i zwrócić wzrok na „inny świat”, ważny i prawdziwy, a więc żyć w prawdzie.

http://fsspx.news/en/news-events/news/our-lady-fatima-and-souls-purgatory-52362