Ducha Świętego otrzymujemy w sakramencie chrztu; jednak szczególniej zstępuje On na nas w sakramencie bierzmowania. Podczas bierzmowania otrzymujemy pełnię darów Ducha Świętego; one to wzmacniają nasze nadprzyrodzone życie, prowadzą nas ku doskonałości. Tak oto stajemy się świadkami i żołnierzami Chrystusa.
Jest jednak smutną prawdą, że sakrament bierzmowania często traktowany jest jako przelotne doświadczenie życiowe dorastającego chrześcijanina. Częstokroć łaski związane z tym sakramentem trafiają na ugór, nie przynosząc prawie żadnego owocu. Otrzymaliśmy nieusuwalne znamię na całą wieczność, jednak zamiast świecić jasno – jest jakby martwe! Któż może przywrócić nam owe ukryte skarby, jeśli nie Oblubienica Ducha Świętego?

Maryja była obecna pośród Apostołów, kiedy Duch Święty zstąpił na nich pod postacią języków ognia. W sztuce kościelnej Maryja zawsze jest pośrodku – to sugestia, że płomień Ducha zstępuje na innych jedynie dzięki Jej pośrednictwu. Sakrament bierzmowania jest ‘naszą Pięćdziesiątnicą’. Życie ujęte przez pryzmat niezniszczalnego znamienia Ducha Świętego może zaprowadzić dusze na szczyt świętości.

Pierwszą łaską bierzmowania jest wprowadzenie nas na ścieżkę doskonałości poprzez rozwój duchowy, abyśmy wzrastali „do stanu męża doskonałego, do miary wieku pełności Chrystusowej” (Ef 4, 13). Duch Święty obficie obdarza nas swoimi darami i łaskami; wzmacnia nas i przemienia – wypełniając tę misję, którą rozpoczął w łonie Maryi, w chwili Wcielenia. Wiemy teraz, że Duch Święty działa zawsze i tylko poprzez Maryję. Logiczny jest zatem wniosek, że łaski i dary Ducha Świętego czynią mnie na tyle doskonałym, na ile oddaję się pod Jej opiekę, chronię się pod Jej płaszcz. Innymi słowy, Duch Święty rozdziela swe łaski i dary poprzez Pośredniczkę wszystkich Jego łask – Pośredniczce będącej ich doskonałą formą.

Cóż to oznacza? Dary Ducha poczynają działać w momencie, gdy dana osoba powierza się całkowicie Niepokalanej, składając wszystko w Jej dłonie.

Duch Święty łask nie udzieli, Ojciec nie ześle swego nadprzyrodzonego życia poprzez Syna i w Duchu Świętym duszy inaczej, jak tylko poprzez Pośredniczkę wszystkich łask, Niepokalaną, za Jej zgodą i współpracą. Ona to otrzymała wszystkie skarby łaski jako Jej własne i rozdziela je tym, którym chce – i w takiej mierze w jakiej sama uzna. (św. Maksymilian Kolbe).

W ten oto sposób nieusuwalne znamię sakramentu bierzmowania wyraża się w bardzo konkretny sposób. Można by rzec, że ‘zbyt duchowa’ natura Ducha Świętego, która dla nas, cielesnych istot ludzkich wydaje się zbyt odległa, abstrakcyjna i teoretyczna na to, aby móc być skuteczną – teraz staje się konkretną, widzialną i praktyczną rzeczywistością poprzez Oblubienicę Ducha Świętego – Maryję Niepokalaną.

fsspx.news