Święty Augustyn (354-430) jest uważany za największego z ojców Zachodu. Wywarł znaczący wpływ na rozwój teologii katolickiej i doktryny duchowej. Św. Augustyn nie napisał traktatu o Maryi Dziewicy, lecz pozostawił kilka ważnych refleksji o Matce Słowa Wcielonego.

O Niepokalanym Poczęciu Maryi:

„Tak więc, z wyjątkiem Najświętszej Maryi Panny, której doskonała niewinność nie może być kwestionowana, kiedy mowa o grzechu, i której doskonałej niewinności nie mogę kwestionować bez uszczerbku dla czci Boga; bo czyż Ta, która zasłużyła na to, by począć i zrodzić samą niewinność, Słowo Wcielone, nie mogłaby otrzymać wszystkich łask, dzięki którym odniosłaby zwycięstwo nad jakimkolwiek grzechem“ (O naturze i łasce, 42).

O płodnym dziewictwie Kościoła i Maryi:
2. Kościół powszechny jest zarówno dziewicą jak i oblubienicą Jezusa Chrystusa, zgodnie ze słowami Apostoła (2 Kor 11, 2). Jakąż więc chwałą są ukoronowani ci z jego członków, którzy we własnym ciele realizują to, co cały Kościół osiąga w swojej wierze, naśladując w ten sposób Matkę swego Oblubieńca i swego Pana?
Kościół jest jednocześnie dziewicą i matką. O czyją bowiem czystość się troszczymy, jeśli Kościół nie jest dziewicą? Jeśli nie jest matką, to czyje dzieci płodzimy przez Słowo? Maryja zrodziła Głowę tej rodziny cieleśnie; Kościół rodzi członków tej Głowy duchowo.
U obu tych matek dziewictwo nie jest przeszkodą dla płodności, ani też płodność nie jest przeszkodą dla dziewictwa. Kościół jest więc święty na ciele i na duchu, ale w powszechności swoich członków jest dziewicą tylko na duchu, a nie na ciele; o ileż bardziej jest święty w tych swoich członkach, w których jest dziewicą na ciele i na duchu?
Duchowa relacja z Jezusem Chrystusem

3. W Ewangelii jest napisane, że matka i bracia Jezusa wysłali do Niego wiadomość, że czekają na zewnątrz, ponieważ tłum nie pozwala im do Niego dotrzeć. A Zbawiciel odpowiedział: „Która jest matka moja i którzy są bracia moi“?

Następnie wyciągając rękę do swoich uczniów, rzekł: „Oto … bracia moi. Abowiem kto by kolwiek uczynił wolą Ojca mego, który jest w niebiesiech, ten bratem moim i siostrą, i matką jest“ (Mt 12, 48-50).

Czy to nie mówi nam wyraźnie, że Jezus woli nasze duchowe przymierze od cielesnego pokrewieństwa? Czy to nie mówi nam, że szczęście człowieka nie polega na cielesnym obcowaniu ze sprawiedliwymi i świętymi, lecz na zjednoczeniu z nimi przez naśladowanie ich życia i podporządkowanie się ich nauce? Dlatego Maryja była bardziej szczęśliwa, gdy przyjęła wiarę w Jezusa Chrystusa niż gdy urodziła Jego Ciało.

„Błogosławiony żywot, który cię nosił, i piersi, któreś ssał“ — zawołała kobieta; „A on rzekł: I owszem, błogosławieni, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go“ (Łk 11, 27-28)”. Jaką korzyść z tego związku mieli ci z Jego braci, którzy w niego nie wierzyli?

Macierzyństwo Maryi na nic by się nie zdało, gdyby rodząc Jezusa Chrystusa w swoim ciele, nie nosiła Go z większym szczęściem w swoim sercu.

(O świętym dziewictwie, 2-3)

Zaczerpnięte z: ojciec Pius Régamey, Najpiękniejsze teksty o Maryi Dziewicy.

Fsspx.news