Św. Cyryl (375-444) był wielkim orędownikiem Boskiego Macierzyństwa.

Tytuł „Matka Boża” odnosi się do Maryi od dawna. Nestoriusz, patriarcha Konstantynopola, głosił kazania przeciwko temu tytułowi. Cyryl, patriarcha Aleksandrii od 412 r. i najwyższy autorytet doktrynalny Wschodu, zajął zdecydowane stanowisko i, z upoważnienia papieża Celestyna, uzyskał potępienie Nestoriusza na soborze ekumenicznym w Efezie w 431 r.

List do mnichów egipskich przed Soborem Efeskim, aby ich ostrzec przed Nestoriuszem:

“Dlatego dziwię się, że niektórzy ludzie mają jakiekolwiek wątpliwości, czy Święta Dziewica powinna być nazywana Matką Bożą. Jeśli bowiem Pan nasz Jezus Chrystus jest Bogiem, to jakże Dziewica, która Go urodziła, nie jest Matką Boga? Boscy uczniowie przekazali nam tę wiarę, chociaż nie wspomnieli o tym określeniu.”

Taką naukę otrzymaliśmy od ojców świętych. Zwłaszcza nasz

ojciec czcigodnej pamięci, Atanazy, w trzeciej księdze swojego traktatu o Trójcy Świętej i współistotności, nazywa Najświętszą Dziewicę wielokrotnie Matką Boga:

Z konieczności użyję jego własnych słów, które brzmią następująco: „Pismo Święte, jak często podkreślaliśmy, charakteryzuje się przede wszystkim tym, że składa podwójne świadectwo o Zbawicielu. Z jednej strony jest On wiecznym Bogiem, Synem, Słowem, blaskiem i mądrością Ojca; z drugiej strony w tych ostatecznych czasach i dla naszego zbawienia przyjął ciało z Dziewicy Maryi, Matki Bożej, i stał się człowiekiem“ (Atanazy, Orationes contra Arianos 3:29.1).

I nieco dalej Atanazy pisze: „Było wielu świętych ludzi, którzy byli nawet wolni od wszelkiego grzechu. Jeremiasz bowiem był uświęcony nawet od łona matki, a Jan skakał z radości w łonie matki na głos Maryi, Matki Boga“ (Contra Arianos 3:33,2). Tak mówi ten wielki człowiek, godny zaufania, bo nigdy nie powiedziałby nic, co nie byłoby zgodne z Pismem Świętym.

Aklamacja do Maryi po Soborze Efeskim:

Błogosławimy Cię, o święta i tajemnicza Trójco, która zgromadziłaś nas w tym kościele poświęconym Matce Bożej.

Czcimy Cię, Maryjo, Matko Boża, Skarbie Wszechświata, Płomieniu Nieugaszony, Korono Dziewictwa, Berło Prawdziwej Wiary, Świątynio Niepokalana, Przybytku Tego, którego świat nie może ogarnąć, Matko i Dziewico.

W twoim dziewiczym łonie zamknęłaś Osobę ogromną i niepojętą.

Przez Ciebie Trójca Święta jest uwielbiona i adorowana; drogocenny Krzyż Zbawiciela jest wywyższany i czczony na całej ziemi.

Dzięki Tobie niebiosa cieszą się, aniołowie i archaniołowie radują się, demon kusiciel jest wyrzucony z nieba, a nasza upadła natura zostaje ponownie przyjęta do nieba.

Pozdrawiam Cię, dzięki której poznanie prawdy ugruntowało się na ruinach bałwochwalstwa, dzięki której wierni uzyskali chrzest święty i zostali namaszczeni olejkiem radości.

To przez Ciebie zostały założone wszystkie kościoły świata i narody zostały doprowadzone do pokuty.

To przez Ciebie Jednorodzony Syn Boży, Światłość świata, oświecił tych, którzy siedzieli w ciemności i cieniu śmierci.

To przez Ciebie prorocy przepowiadali przyszłość, przez Ciebie apostołowie zwiastowali narodom zbawienie, przez Ciebie zmarli zmartwychwstali i to przez Ciebie królowie dzierżą swoje imperia.

Jak godnie wyśpiewać Twoją chwałę, o Matko Boża, przez którą raduje się cała ziemia?

źródło: o. Pius Régamey, Najpiękniejsze teksty o Maryi Dziewicy.

Fsspx.news